Όσοι τη Κρητική παράδοση, ξέρουν και κρατούνε,
στο πάνω κόσμο βρίσκονται
Μιχάλης Κασσωτάκης
- ‘Ηθελα να είχα δύναμη, τα Ενετικά κάστρα να γκρεμίσω
- και πάνω σε αυτά, αλλά Μινωικά και Κρητικά να χτίσω.
- E-BCR.
Μαντινάδες από Κρητικά Τραγούδια
Οι στίχοι αυτοί είναι ένα μικρό δείγμα από τον πλούτο της κρητικής μουσικής-κρητικής παράδοσης και ανήκουν σε διάφορους στιχουργούς. Εδώ αναφέρονται τραγουδιστές που τους έχουν τραγουδήσει λόγω έλλειψης στοιχείων.
- Δεν έχει η αγάπη σύνορα και όποιος της βάλει τη πεισματώνει πιο πολύ και γίνεται μεγάλη.
Βασίλης Σταυρακάκης, Μαρία Κώτη
- Χίλια καντάρια αμύγδαλα και μέλι να μου δώσουν θα προτιμήσω πιο καλά τη γλύκα των χειλιών σου.
Νίκος και Γιώργος Στρατάκης
- Ήθελα να μουν άρωμα που βάζεις στα μαλλιά σου σε κάθε σου αναπνοή να μπαίνω στη καρδιά σου.
Μιχάλης Τζουγανάκης
- Άντε θύμα, άντε ψώνιο, άντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Νίκος Ξυλούρης
- Πότε θα ‘ρθει καλοκαιριά καημένε Ψηλορείτη να κάνω ένα ξεφάντωμα σε ολόκληρη τη Κρήτη.
Ζαχαρίας Φραγκιαδάκης
- Οντε πονάς να μου το λες, να κλαίω εγώ για σένα για δέ μπορώ να τα θωρώ τα μάτια σου κλαμένα.
Φασουλάς, Καλλέργης
- Φεγγάρι τόσα μυστικά που σου χουνε ειπωμένα να μη σ΄ ακούσω μια φορά να ξεστομίσεις ένα.
Βασίλης Σταυρακάκης
- Έσβησε ο αέρας το κερί που κράτουνα στη χέρα και είναι για μένα η ζωή σκοτίδι, νύχτα μέρα.
Ψαραντώνης
- Αρχίζω και τρελαίνομαι και αλλάζω χαρακτήρα γιατί αγάπη έδωσα και αγάπη δεν επήρα
Μανώλης Κονταρός
- Ήθελα μια στιγμή της θάλασσας να μοιάσω να μπόρουνα τη Κρήτη να αγκαλιάσω
Νίκος Ζωιδάκης
- Άφησα γένια και μαλλιά και βάνω μαύρα ρούχα γιατί πενθώ ένα έρωτα απ’ ουχα. Γιώργος Ζερβάκης
- Το μαύρο το πουκάμισο το φορώ για μια αιτία που την είδα με άλλονε σε μια φωτογραφία.
Γιώργος Ζερβάκης
- Μεγάλο κακούργημα είναι η αδιαφορία και θα σε βρεί από το θεό μεγάλη τιμωρία. Γιώργος Ζερβάκης
- Εγώ κερά μου υποχωρώ και στο θεό σε αφήνωπου τον λένε δίκαιο να τον δω και εκείνο.
Γιώργος Ζερβάκης
- Πήγα να ανάψω ένα κερί στην εκκλησιά για μένα και πάλι το μετάνιωσα και το άναψα για σένα.
Γιώργος Χατζάκης
- Μ’αρέσει η άστατη ζωή, γεννήθηκα αλάνι με αδυναμία στο ποτό, στο όπλο και στο φουστάνι.
Νίκος Βεζυράκης
- Μωρό μου δεν παντρεύομαι και πάρε το χαμπάρι δεν πρόκειται να σκλαβωθώ για κανενός τη χάρη.
Νίκος Βεζυράκης
- Οι κοπελιές και οι πέρδικες είναι καλό κυνήγι μα να είναι ο τόπος βολικός να μη σου φύγει.
Κώστας Μουντάκης
- Όσο βαρούν τα σίδερα βαρούν τα μαύρα ρούχα γιατί τα φόρεσα και εγώ για μια αγάπη απ’ουχα.
Διάφοροι τραγουδιστές
- Μόνο εκείνος που αγαπά νοιώθει την ευτυχία που του σκεπάζει το καημό της αγάπης του η λατρεία.
Αθανάσιος Σκορδαλός
- Πάντα θλιμμένη χαραυγή για μένα ξημερώνει γιατί την ώρα που ξυπνώ κάθε χαρά τελειώνει.
Διάφοροι τραγουδιστές
- Δεν έχω εγωισμό δεν θέλω να σου σιμώνω να μην σε βλέπω να γελάς με το δικό μου πόνο.
Αχιλλέας Δραμουντάνης
- Μέσα στα μάτια σου θωρώ τα όνειρο που κάνω και η σκέψη σου είναι αφορμή και ανασάνω.
Αχιλλέας Δραμουντάνης
- Αν ήξερα που είναι καλά ή κακά να σταματάω θα είχα λιγότερες πληγές ως τώρα να μετράω.
Γεωργία Νταγάκη
- Ποτέ σου να μην το σκεφτείς στο όνειρο μου να ΄ρθεις δεν θέλω και στα όνειρα πόσο πονώ να μάθεις.
Γεωργία Νταγάκη
- Που βρήκε τόση ομορφιά το όνειρο χθές το βράδι και φώτισε για μια στιγμή το μαύρο μου σκοτάδι.
Γεωργία Νταγάκη
- Πριν σε γνωρίσω τα χα εγώ τα μαύρα φορεμένα για αυτό μην κάθεσαι να λες πως τα βαλα για σένα.
Τασούλα Μαμαλάκη
- Κι αν έφυγες εγώ για δυό, άχι μωρό μου πάλι τραπέζι στρώνω και με το πόνο αγκαλιά πίνω και ξεφαντώνω.
Τασούλα Μαμαλάκη
- Φύγε και μείνε αδιάφορος που πάω και τι κάνω αφού τα πρέπει έβαλες από μένα παραπάνω.
Τασούλα Μαμαλάκη
- Πέρασες με χαιρέτησες μου γέλασες και φεύγεις είδες με κάτι τόσο απλό πόσες πληγές γιατρεύεις.
Βρέντζος
- Καντάδα σε όλο το χωριό θα κάνω κοπελιά μου και ας μάθουνε πως κάηκε για σένα η καρδιά μου.
Αχιλλέας Δραμουντάνης
- Όσα ταξίδια με το νου κι αν έχω καμωμένα αρχή και τέλος έχουνε αγάπη μου εσένα.
Γιώργος Παπαδάκης
- Μιλώ σου με τα μάτια μου και αυτό νομίζω φτάνει να καταλάβεις η καρδιά μου σε τι μεριά σε βάνει.
Μιχάλης Τζουγανάκης
- ΄Ηρθες και ήρθε η άνοιξη και λιώσανε τα χιόνια και έφυγε η βαρυχειμωνιά που είχε η καρδιά μου χρόνια.
Μαρίνα Δακανάλη
